Over ons bewustzijn werd al een tijd geschreven en over de veranderingen die gaande zijn.

En dat is nu steeds meer merkbaar in ons gewone leven.

Daar waar het bewust zijn van onszelf eerder meer iets was wat heel bewust opgezocht werd middels yoga, meditatie en andere rustgevende en bewustmakende vormen,

is ons bewustzijn nu vanzelf ruimer aan het worden of al geworden.

Dit is wat samengaat met het neerdalen van sterkere lichtenergie op aarde.

Ik zie het zo; het werkt als een soort percolator.

De universele energie waar we steeds sterker mee verbinden, wordt door ons heen geperst.

Dat is voelbaar als emotionele pijn of momenten, extreme vermoeidheid en/of fysieke pijnmomenten.

Als de energie door je lichaam en energieveld is heen gewerkt, voel je dat je meer fysieke, emotionele en Energetische ruimte in jezelf en om jezelf heen ervaart.

En dat gebeurt herhalend naar steeds diepere lagen in jezelf.

Deze pergolator momenten zijn er met aardig wat regelmaat.

En als je meerdere keren deze ervaring bewust hebt meegemaakt,

wordt je er ook steeds bewuster van dat je zelf helderder bent geworden of gevoeliger of verfijnder afgestemd bent.

Het is maar hoe je het zelf ervaart.

Want zo hoor ik nu regelmatig iemand zeggen, meer last te hebben van grotere groepen mensen,

waar dat vroeger geen issue was.

En ik merk bij Yoga met Zelfbewustzijn lesgeven,

dat mensen sneller en sterker verbinden met licht(ere) energie.

Mensen staan ook meer open om met deze energie kennis te maken

en ik hoor mensen vaker over het nemen van een rustmoment of aan meditatie te doen.

Wat is je bewustzijn en bewustzijnsverruiming?

Bewustzijn hebben en verruimen doe je als je je richt op jezelf en de rust in jezelf te willen vinden.

In eerste instantie voelt dat misschien absoluut niet verruimend, want je komt jezelf tegen.

En dat is een behoorlijke uitdaging.

Kijken en voelen in jezelf; het vraagt aandacht en tijd en het doorvoelen van emoties.

Als je jezelf toestaat te voelen wat je voelt, i.p.v. direct te oordelen hoe iets moet zijn of gaan, werk je aan je bewustzijn.

En dan kan het ook zijn, dat je alleen maar weerstand voelt, maar dat is dan ook okay.

Want je voelt dan jezelf en daar heb je te zijn dan…

Naarmate je dat meer en meer laat gebeuren, het jezelf voelen, wordt dat steeds makkelijker en een fijnere ervaring.

Dan ga je dit soort momenten opzoeken; gewoon voor jezelf.

Dan wil je deze energie voelen en ervaren, want het brengt rust en verruiming.

Dat is bewustzijnsverruiming.

Als je meer bezig bent met bewustzijnsverruiming, kom je juist ook het tegenovergestelde tegen.

Je komt jezelf tegen in het zijn in contact met anderen.

De ene mens gedijt prima in veel contact met anderen, de ander minder en weer een ander heeft veel tijd op zichzelf nodig om goed te functioneren.

En je komt jezelf tegen omdat het soms confronterend is, wat er in contact met een ander in je aangeraakt wordt.

Je zult steeds meer gaan luisteren naar wat jouw innerlijk je vertelt wat goed voor je is, i.p.v. dat je doet wat ‘normaal’ is en wat is normaal eigenlijk?

Je leert steeds meer over jezelf en hoe je emoties, die je niet leuk en fijn vindt te ervaren, toch toe te laten in je gevoel.

Het belangrijkste is om steeds te verbinden met dat wat jij voelt en wat jouw lichaam je vertelt

en niet wat een ander zegt of vindt hoe het hoort te zijn.

En gelukkig is dat principe iets wat in deze tijd van bewustzijnsverruiming en bewuster daarvan zijn, steeds meer ruimte krijgt in het gewone leven.